Sunday, July 24, 2005
مثل اينکه هيچ کس قرار نيست باور کند :
هميشه براي هر اتفاق
چقدر کوتاهيم ...
* کابوس می بینم . کابوس مُرده های خیابان بهشت . کابوس پیرمردی که هر چه از دور سرک کشیدم ، نشد بیت ِ خالکوبی شده بر پشت ش را بخوانم. کابوس جسد کبود زن بارداری که خودش را از طبقه ی سوم پایین پرت کرده بود ؛ کابوس جنین نحیفش که رزیدنت ِ جراحی ، وسط اورژانس با یک تیغ ، از شکم ش بیرون کشید ؛ کابوس قیافه ی بی خیال شوهرش . کابوس زنی که تا NG tube گذاشتم ، زیر دستم مُرد. کابوس پسر جوانی که صبح حالش خوب بود ، عصر همراهش تا اتاق عمل رفتم و تکرار کردم خوب می شوی و صبح ِ فردا را ندید . کابوس تمام لحظه های احتضار...
پ . ن : خیابان بهشت ، پشت پارک شهر است . از آن اسم های بی ربطی دارد که به قول معروف ، " بر عکس نهند نام زنگی ، کافور ! " . ساختمان پزشکی قانونی با آن زیر زمین ش که انگار آخر دنیاست ؛ با برانکاردهای فلزی خونین ، با لنگه کفش ها و لباس هایی که این ور آن ور افتاده اند ، با مگس هایی که نقش لاشخور را بازی می کنند ، با صدای هوا کش های قوی ، با چرخ گوشت امعا و احشا ، با همه ی مناظری که یک بار دیدنشان برای آشوب کردن تمام خواب هایت کافی ست ، در این خیابان واقع است .
هميشه براي هر اتفاق
چقدر کوتاهيم ...
* کابوس می بینم . کابوس مُرده های خیابان بهشت . کابوس پیرمردی که هر چه از دور سرک کشیدم ، نشد بیت ِ خالکوبی شده بر پشت ش را بخوانم. کابوس جسد کبود زن بارداری که خودش را از طبقه ی سوم پایین پرت کرده بود ؛ کابوس جنین نحیفش که رزیدنت ِ جراحی ، وسط اورژانس با یک تیغ ، از شکم ش بیرون کشید ؛ کابوس قیافه ی بی خیال شوهرش . کابوس زنی که تا NG tube گذاشتم ، زیر دستم مُرد. کابوس پسر جوانی که صبح حالش خوب بود ، عصر همراهش تا اتاق عمل رفتم و تکرار کردم خوب می شوی و صبح ِ فردا را ندید . کابوس تمام لحظه های احتضار...
پ . ن : خیابان بهشت ، پشت پارک شهر است . از آن اسم های بی ربطی دارد که به قول معروف ، " بر عکس نهند نام زنگی ، کافور ! " . ساختمان پزشکی قانونی با آن زیر زمین ش که انگار آخر دنیاست ؛ با برانکاردهای فلزی خونین ، با لنگه کفش ها و لباس هایی که این ور آن ور افتاده اند ، با مگس هایی که نقش لاشخور را بازی می کنند ، با صدای هوا کش های قوی ، با چرخ گوشت امعا و احشا ، با همه ی مناظری که یک بار دیدنشان برای آشوب کردن تمام خواب هایت کافی ست ، در این خیابان واقع است .
Wednesday, July 20, 2005
خراب شده. کاری ش نمیشه کرد . با 10 تا fluxetine هم درست نمیشه . با هیچی درست نمیشه .
انگار صد ساله که لال شدم ، حرفهام توی مغزم میمونن و می گندن و بوی تعفن شون داره خفه م می کنه .
انگار صد ساله که جایی نرفتم ، نه فیلم هایی که می بینم یادم می مونه ، نه کتاب هایی که می خونم ، نه حرف هایی که می شنوم .
انگار صد ساله که چیزی نخوردم ، حالم از شنیدن " چرا اینقدر لاغر شدی " به هم میخوره .
انگار صد ساله که تنها آهنگی که گوش می کنم The old ways are lost ِ و بس .
انگار صد ساله که زنده نیستم ، شبحم موظفه هر روز سر ساعت مقرر، بیدار بشه ؛ خودش رو برسونه بیمارستان ، سایه وار این ور و اون ور بره ، شب کشیک وایسه ، مریض هاش دونه دونه بمیرن ، نگاه فضول ِ آدم هایی که هیچ وقت براش اهمیتی نداشتن و اصرار دارن بهش ثابت کنن که اهمیتی نداره رو، تحمل کنه و هیچی نگه .
انگار صد ساله که دختری که فکر می کرد از جنس سنگه .....
انگار صد ساله که لال شدم ، حرفهام توی مغزم میمونن و می گندن و بوی تعفن شون داره خفه م می کنه .
انگار صد ساله که جایی نرفتم ، نه فیلم هایی که می بینم یادم می مونه ، نه کتاب هایی که می خونم ، نه حرف هایی که می شنوم .
انگار صد ساله که چیزی نخوردم ، حالم از شنیدن " چرا اینقدر لاغر شدی " به هم میخوره .
انگار صد ساله که تنها آهنگی که گوش می کنم The old ways are lost ِ و بس .
انگار صد ساله که زنده نیستم ، شبحم موظفه هر روز سر ساعت مقرر، بیدار بشه ؛ خودش رو برسونه بیمارستان ، سایه وار این ور و اون ور بره ، شب کشیک وایسه ، مریض هاش دونه دونه بمیرن ، نگاه فضول ِ آدم هایی که هیچ وقت براش اهمیتی نداشتن و اصرار دارن بهش ثابت کنن که اهمیتی نداره رو، تحمل کنه و هیچی نگه .
انگار صد ساله که دختری که فکر می کرد از جنس سنگه .....
