نقش بندان

ساعت ۲ بعد از ظهره . off م . خيلي خوابم مياد ولي هوس کردم اينجا بنويسم . سايت بيمارستان امير اعلمه. در واقع يکي از اتاق هاي خونه ي « صادق هدايت » . همون که رو به حياط کوچيکه ست . حس عجيبي داره اينجا نشستن و نوشتن . لااقل نيم ساعت حال کنيم ! ۲ ساعت ديگه بايد برگردم اورژانس ، باز هم خون دماغ بند بيارم و آشغال هاي گوش ملت رو بکشم بيرون و بيحس کنم و با موزيک متن " دلبر مه پيکر..." ، بخيه بزنم و گوش بريده و زبون پاره شده بدوزم و هي حالم به هم بخوره و هي با ظرافت تامپون درست کنم و بشنوم که : "خانوم دکتر مگه قلم موي سمور درست مي کني؟ بچپون تو دماغ يارو بره پي کارش !" .
سعي کن از همين چيزها هم لذت ببري . ميشه ها. اين چند وقته خيلي قابليت ها از خودت نشون دادي ! .

پ.ن : عادت مي کنيم . نه؟