نقش بندان

«در آغاز ـ امير حسين طاهري»

در آغاز

تنها عرياني من بود و زمين

واژه ، رؤياي گنگي بود

...و جفت ناگهان من آنقدر زيبا که


از اول

و در آغاز تنها عشق بود

و اندکي برگ درخت و زمين

واژه ، دخترکي هراسان بود

...و جفت دوباره ي من آنقدر خود خواه که


از اول

در آغاز تنها شعر بود

و اندكي شور ستاره و زمين

واژه ، خدا بود

...و جفت هميشه ي من آنقدر حسود كه

از اول

در آغاز مرگ بود

و اندكي بوي باد و زمين

جهان طعم گلوي مرا داشت

هر جفت ناگزير من ، خود را به شكل واژه مي آراست



خط بزن ، تمام مرا خط بزن

...از آغاز

* * *
اين شعر توي مجله ي ” آدينه “ شماره ي سد و بيست و هفت چاپ شده بود ولي براي

! من يك چيز ديگه ست

اين همون شعريه كه ما كه مثلا هيات ژوري !!! بوديم، به عنوان بهترين شعر دانشجويي

كشور انتخاب كرديم (فكر كنم سال هشتاد بود .) شايد تنها مطلب مورد توافق همه بود

و امير حسين طاهري دانشجوي دندان پزشكي بود و نشريه ي ”پنجره“ رو در مي آورد

كه در مقياس دانشجويي كار خيلي خوبي بود ولي به خاطر چاپ عكس بي حجاب فروغ

!!!بستنش